Η τηλεόραση, ο διαβήτης και η παχυσαρκία
Η παρακολούθηση της τηλεόρασης είναι μια από τις κυριότερες καθιστικές δραστηριότητες που χαρακτηρίζουν τη σύγχρονη κοινωνία μας. Ορισμένες επιδημιολογικές έρευνες έδειξαν ότι ένας ενήλικας άνδρας αφιερώνει κατά μέσο όρο 29 ώρες την εβδομάδα κοιτάζοντας την τηλεόραση ενώ μια γυναίκα 34 ώρες εβδομαδιαίως.
Η παχυσαρκία καθορίζεται από το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ). Ο ΔΜΣ μεγαλύτερος από 30 δείχνει ότι υπάρχει παχυσαρκία ενώ όταν ο δείκτης είναι μεταξύ 25 και 30 δείχνει ότι το άτομο είναι υπέρβαρο.
Σας υπενθυμίζουμε ότι ο ΔΜΣ, υπολογίζεται σαν το πηλίκο του βάρους σώματος (Β) με μονάδα μέτρησης σε κιλά, διαιρούμενο δια του ύψους (Υ) με μονάδα μέτρησης σε μέτρα στο τετράγωνο. Δηλαδή ΔΜΣ= Β/Υ2. Ο δείκτης αυτός δίνει μια πολύ καλή ένδειξη του κατά πόσο κάποιος είναι κανονικού βάρους ή υπέρβαρος ή παχύσαρκος.
Η παχυσαρκία αυξάνεται δραματικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Μαζί της αυξάνεται ανησυχητικά και ο διαβήτης τύπου 2. |
Παράλληλα παρατηρούμε ότι σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, ο αριθμός των συσκευών στα σπίτια αυξάνεται. Πολλά σπίτια έχουν πολλές συσκευές τηλεόρασης όπως επίσης και συσκευές βίντεο.
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί, η δορυφορική τηλεόραση, η καλωδιακή τηλεόραση προσφέρουν συνεχώς ποικιλία ελκυστικών προγραμμάτων. Το αποτέλεσμα είναι οι ώρες παρακολούθησης τηλεόρασης από άνδρες, γυναίκες και παιδιά να αυξάνονται.Η παρακολούθηση της τηλεόρασης όταν συγκρίνεται με άλλες καθιστικές δραστηριότητες παρουσιάζει επιπρόσθετα μειονεκτήματα. Ο μεταβολικός ρυθμός είναι χαμηλότερος όταν παρακολουθούμε τηλεόραση σε σύγκριση με το ράψιμο, το διάβασμα ή το οδήγημα του αυτοκινήτου.
Ακόμα χειρότερα όταν κοιτάζουμε τηλεόραση, υποβαλλόμαστε συνεχώς σε διαφημίσεις για φαγητά και πολλές άλλες λιχουδιές. Αυτό αυξάνει σημαντικά την ποσότητα αυτών που τρωμε, η πρόσληψη θερμίδων αυξάνεται και ας μην ξεχνούμε ότι αυτά που τρωμε συνήθως δεν είναι υγιεινά.
Στα παιδιά έχει τεκμηριωθεί από επιδημιολογικές έρευνες ότι η παρατεταμένη παρακολούθηση της τηλεόρασης οδηγεί σε παχυσαρκία. Αυτό έχει επίσης φανεί σε έρευνες που αφορούσαν τους άνδρες.
Εκείνο για το οποίο δεν υπήρχαν αρκετά δεδομένα είναι η σχέση των διαφόρων ειδών καθιστικών δραστηριοτήτων με την πρόκληση διαβήτη. Η έλλειψη στοιχείων ήταν ακόμη πιο έντονη για τις γυναίκες.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, γιατροί από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, εξέτασαν τα δεδομένα από το 1992 έως το 1998 για 50,277 γυναίκες με ΔΜΣ μικρότερο από 30. Οι γυναίκες αυτές στην αρχή της έρευνας δεν έπασχαν από διαβήτη, καρδιακές ασθένειες ή καρκίνο.
Αναλύθηκαν τα στοιχεία που προέκυψαν από ερωτηματολόγια και που αφορούσαν τη σωματική τους εξάσκηση, το είδος των καθιστικών δραστηριοτήτων τους και το χρόνο που αφιέρωναν σε αυτές.
Τα αποτελέσματα τους έφεραν στην επιφάνεια πολύ
ενδιαφέρουσες πληροφορίες:
|
Το συμπέρασμα των ερευνητών είναι ότι η μείωση του χρόνου παρακολούθησης της τηλεόρασης μπορεί να μειώσει ουσιαστικά τον κίνδυνο για διαβήτη και παχυσαρκία.
Εμείς θα τονίσουμε ότι πρέπει στην καθημερινή μας ζωή να βρούμε τρόπους που να μας κάνουν να κινούμαστε.
Για παράδειγμα, δεν είναι ανάγκη να παίρνουμε πάντοτε το ασανσέρ για να βγούμε σε κάποιο όροφο. Ας περπατήσουμε για το δικό μας καλό. Εάν πρέπει να παμε κάπου για ψώνια, δουλειά ή επίσκεψη, ας παρκάρουμε πιο μακριά και ας περπατήσουμε λίγο.
Αυτού του είδους τα απλά μέτρα, μπορούν να γίνουν συνήθειες και μακροπρόθεσμα η απόδοση τους θα μας είναι ευεργετική.
-
-
Βλέπε σχετικά άρθρα:
-
-
Βλέπε σχετική βιβλιογραφία:
Television Watching and Other Sedentary Behaviors in Relation to Risk of Obesity and Type 2 Diabetes Mellitus in Women, Journal of the American Medical Association, 2003;289:1785-1791, 9 Απριλίου 2003.
-
-
-