Η βία στην τηλεόραση και τα παιδιά.
Τα παιδιά σε ανεπτυγμένες χώρες, καθημερινά για 3 έως 4 ώρες παρακολουθούν τηλεόραση. Σύμφωνα με στοιχεία που δίνει η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, όταν ένα άτομο θα φτάσει στην ηλικία των 70 ετών θα έχει περάσει 7 έως 10 χρόνια της ζωής του παρακολουθώντας τηλεόραση.
Ένας μεγάλος αριθμός μελετών που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δείχνουν τα ακόλουθα ανησυχητικά αποτελέσματα:
-
τα παιδιά μιμούνται τη βία που βλέπουν στην τηλεόραση
-
αποδέχονται σταδιακά τη βία σαν μέσο επίλυσης προβλημάτων
- συνηθίζουν τον τρόμο της βίας, δεν συγκινούνται απ' αυτή και γίνονται απαθείς μπροστά στη βία που παρακολουθούν
-
ταυτοποιούν τους εαυτούς τους με ορισμένους χαρακτήρες που βλέπουν είτε αυτοί είναι θύτες είτε θύματα
Η συνεχής παρακολούθηση στην τηλεόραση επεισοδίων βίας από τα παιδιά, τους δημιουργεί περισσότερη επιθετικότητα. Ιδιαίτερα επιβλαβή είναι προγράμματα στα οποία η βία φαίνεται πολύ αληθοφανής, επαναλαμβάνεται συχνά και περνά ατιμώρητη.
Παιδιά τα οποία έχουν διάφορα προβλήματα όπως διαταραχές της συμπεριφοράς, μαθησιακές δυσκολίες, συναισθηματικές αστάθειες και παρορμητικότητα έχουν περισσότερο κίνδυνο για να επηρεασθούν ή και να μιμηθούν τα βίαια που βλέπουν. Τα παιδιά και οι έφηβοι μπορούν να επηρεαστούν αρνητικά ακόμα και όταν στο οικογενειακό περιβάλλον δεν υπάρχει τάση για επιθετικότητα.
Εκείνο που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η επίδραση και ο αντίκτυπος στη συμπεριφορά του παιδιού μπορεί να φανεί όχι μόνο άμεσα αλλά και να εμφανιστεί χρόνια μετά.
Η βία που βλέπουν τα παιδιά στην τηλεόραση δεν είναι ο μόνος λόγος πρόκλησης και δημιουργίας επιθετικής ή βίαιης συμπεριφοράς αλλά σίγουρα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς.
Ο ρόλος των γονέων είναι πολύ σημαντικός για την προστασία των παιδιών από την υπερβολική βία που παρουσιάζεται στη τηλεόραση. Ορισμένα απλά μέτρα εάν ληφθούν μπορούν να προλάβουν ανεπιθύμητες αρνητικές συνέπειες για τα παιδιά. Τα μέτρα αυτά είναι:
- οι γονείς πρέπει να προσέχουν τι προγράμματα βλέπουν τα παιδιά τους και να παρακολουθούν ορισμένα μαζί τους
- πρέπει να βάζουν όρια στο χρόνο κατά τον οποίο τα παιδιά θα βλέπουν τηλεόραση και μια καλή ιδέα είναι να μετακινήσουν μια συσκευή τηλεόρασης, εάν υπάρχει, από το δωμάτιο του παιδιού
- είναι σημαντικό οι γονείς να εξηγούν στα παιδιά ότι ενώ κατά τις πράξεις βίας στην τηλεόραση οι ηθοποιοί δεν παθαίνουν τίποτα, στην πραγματική ζωή ανάλογες πράξεις προκαλούν πόνο, σοβαρούς τραυματισμούς και θάνατο
- πρέπει να απαγορεύουν στα παιδιά τους να βλέπουν προγράμματα που είναι γνωστό ότι είναι βίαια, να αλλάζουν κανάλι όταν εμφανίζονται απαράδεκτες βίαιες σκηνές και ταυτόχρονα να επεξηγούν στα παιδιά τους γιατί το κάνουν αυτό
- να αποδοκιμάζουν βίαια επεισόδια που παρουσιάζονται στην τηλεόραση στην παρουσία των παιδιών τους και να τονίζουν την άποψη ότι τέτοια συμπεριφορά δεν είναι ο καλύτερος τρόπος επίλυσης των προβλημάτων
- πρέπει οι γονείς των παιδιών να έρχονται σε επικοινωνία με γονείς άλλων παιδιών συνομήλικων και φίλων ή συμμαθητών των δικών τους παιδιών και να συμφωνούν να εφαρμόζουν, κοινούς κανόνες, όσον αφορά το είδος των προγραμμάτων που θα αφήνουν τα παιδιά τους να βλέπουν και την χρονική διάρκεια που θα επιτρέπουν για την παρακολούθηση της τηλεόρασης
Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να μορφώνονται από το σχολείο και από τους γονείς τους για θέματα σχετικά με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και την τηλεόραση. Στις ΗΠΑ όλο και περισσότερα σχολεία περιλαμβάνουν μέσα στη διδακτέα ύλη και μάθημα για τα μέσα μαζικής επικοινωνίας.
Τα σημαντικά αυτά στοιχεία προέρχονται από την American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, η οποία και τα δημοσιεύει σε σχετικό δελτίο "Important facts on children and television violence" στις 14 Φεβρουαρίου 2001.
Το πρόβλημα της επιθετικότητας και της βίαιης συμπεριφοράς που δημιουργούνται λόγω προβολής ανάλογων σκηνών από τα μέσα και ιδιαίτερα από την τηλεόραση έχει αναγνωριστεί από πολλές έρευνες που έχουν γίνει. Όμως δεν έχουν ακόμη προταθεί και αξιολογηθεί λύσεις ολοκληρωτικές λύσεις του προβλήματος.
Είναι σημαντικό για το
σκοπό αυτό να συνεργαστούν όλοι, οι
γονείς, οι κυβερνήσεις, οι
επαγγελματίες υγείας, τα σχολεία, οι
βιομηχανίες παραγωγής έργων και άλλου
ανάλογου υλικού όπως επίσης και οι
παραγωγοί των προγραμμάτων
τηλεοπτικών σταθμών για να
προστατευθούν τα παιδιά από τα
δηλητηριώδη φαινόμενα προβολής βίας
στην τηλεόραση.
-
-
Βλέπε σχετικά άρθρα:
-
-
Βλέπε σχετική βιβλιογραφία:
"Important facts on children and television violence", American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, στις 14 Φεβρουαρίου 2001.
-
-
-