Για τη θεραπεία της λευχαιμίας, η μεταμόσχευση με βλαστικά κύτταρα από ομφάλιο λώρο νεογνού, θεωρείται ως μία αποδεκτή εναλλακτική λύση σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει συμβατός δότης που είναι σε θέση να προσφέρει αρχέγονα, πολυδύναμα κύτταρα του μυελού των οστών για τη μεταμόσχευση.

Παρά το γεγονός αυτό, τα αρχέγονα, πολυδύναμα κύτταρα του ομφάλιου λώρου θεωρούνται ως δεύτερη επιλογή. Ταυτόχρονα δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να δείχνουν εάν οι δύο μέθοδοι έχουν εξίσου καλά αποτελέσματα όσον αφορά στην επιβίωση των ασθενών.

Για να απαντήσουν στο σημαντικό αυτό ερώτημα, γιατροί από διάφορα νοσοκομεία των Ηνωμένων Πολιτειών, εξέτασαν τα αποτελέσματα σε 503 παιδιά ηλικίας κάτω των 16 ετών με οξεία λευχαιμία που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση με χρήση αρχέγονων κυττάρων από ομφάλιο λώρο. Τα αποτελέσματα αυτά, συγκρίθηκαν με εκείνα από 282 παιδιά που μεταμοσχεύτηκαν με κύτταρα του μυελού των οστών.

Όλα τα παιδιά με λευχαιμία που μεταμοσχεύτηκαν, πήραν είτε μόσχευμα μυελού από μη συγγενή πλήρως ή μερικώς συμβατό δότη, είτε μόσχευμα κυττάρων ομφάλιου λώρου που ήταν μερικώς ή πλήρως συμβατό.

Η ανάλυση των ευρημάτων, μας προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες: Η μεταμόσχευση με κύτταρα ομφάλιου λώρου, μπορεί να προσφέρει ακόμη καλύτερα αποτελέσματα από ότι η μεταμόσχευση με κύτταρα μυελού οστών από συμβατό δότη   Οι μεταμοσχεύσεις που έγιναν με μερικώς συμβατά μοσχεύματα κυττάρων ομφάλιου λώρου, είχαν εξίσου καλά αποτελέσματα επιβίωσης των ασθενών όσο και οι μεταμοσχεύσεις με πλήρως συμβατούς δότες μυελού οστών. Όμως αυτό ίσχυε για τα μοσχεύματα κυττάρων ομφάλιου λώρου που δεν είχαν ασυμβατότητα μεγαλύτερη των δύο αντιγόνων. Επίσης για να επιτευχθούν τα εξίσου καλά αποτελέσματα, έπρεπε να υπήρχε ικανοποιητικός αριθμός αρχέγονων, πολυδύναμων κυττάρων στο μόσχευμα από ομφάλιο λώρο   Τα παιδιά με λευχαιμία που μεταμοσχεύτηκαν με πλήρως συμβατό μόσχευμα κυττάρων ομφάλιου λώρου, είχαν 20% ψηλότερο ποσοστό επιβίωσης από παιδιά που μεταμοσχεύτηκαν με πλήρως συμβατό μόσχευμα μυελού οστών. Το εύρημα αυτό σημειώθηκε παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των πλήρως συμβατών μεταμοσχεύσεων με κύτταρα του ομφάλιου λώρου ήταν μικρός   Στις μεταμοσχεύσεις με κύτταρα ομφάλιου λώρου, απαιτείτο περισσότερος χρόνος για να δημιουργηθεί και να λειτουργεί κανονικά ο νέος μυελός στον λευχαιμικό ασθενή. Όμως ο κίνδυνος της νόσου του δότη κατά του ξενιστή, ήταν χαμηλότερος. Η επιπλοκή αυτή μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο ιδιαίτερα όταν υπάρχει ασυμβατότητα ασθενούς και μοσχεύματος   Το ποσοστό των υποτροπών της λευχαιμίας μετά από μερικώς συμβατή μεταμόσχευση με βλαστικά κύτταρα ομφάλιου λώρου, ήταν χαμηλότερο   Η επιβίωση των ασθενών μετά από μεταμόσχευση με κύτταρα του ομφάλιου λώρου ήταν καλύτερη στις περιπτώσεις με μεγαλύτερο αριθμό αρχέγονων κυττάρων στο μόσχευμα επιπρόσθετα από τον καλό βαθμό συμβατότητας του μοσχεύματος ομφάλιου λώρου από μη συγγενή δότη

Βλέπουμε ότι τα κύτταρα του ομφάλιου λώρου για μεταμόσχευση σε λευχαιμίες, μπορεί να μη θεωρούνται πλέον ως η δεύτερη επιλογή. Το γεγονός μάλιστα ότι τα κύτταρα ομφάλιου λώρου υπάρχουν αποθηκευμένα σε ειδικές τράπεζες φύλαξης σε διάφορες χώρες του κόσμου, τα καθιστά διαθέσιμα για μεταμόσχευση στους ασθενείς σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Είναι γεγονός ότι σήμερα οι ασθενείς με λευχαιμία, όταν χρειάζονται μεταμόσχευση μπορεί κάποτε να αναμένουν πολλούς μήνες μέχρις ότου να βρεθεί ο κατάλληλος ιστοσυμβατός δότης. Η αναμονή αυτή, πιθανόν να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη λευχαιμία τους, η οποία μπορεί στο διάστημα αυτό να παρουσιάσει υποτροπή.

Για πρώτη φορά διαφαίνεται ότι ο χρόνος στον οποίο θα γίνει η μεταμόσχευση θα καθορίζεται από τις ανάγκες του ασθενούς και όχι από την ύπαρξη ή όχι συμβατού δότη.

Ωστόσο για να προσφέρεται αυτή η επιλογή σε όσο το δυνατό περισσότερους ασθενείς με λευχαιμία, παιδιά ή ενήλικες, είναι απαραίτητο να υπάρχουν αποθηκευμένα ικανοποιητικός αριθμός μοσχευμάτων από κύτταρα του ομφάλιου λώρου. Επίσης τα εν λόγω μοσχεύματα πρέπει να περιέχουν αρκετή ποσότητα αρχέγονων κύτταρων για να διασφαλίζεται η καλή λειτουργία του μοσχεύματος.

Ουσιαστικά, είναι απαραίτητο οι κυβερνήσεις και άλλοι αρμόδιοι οργανισμοί, να επενδύουν στη δημιουργία και συντήρηση όσο το δυνατό μεγαλύτερων τραπεζών που θα συλλέγουν και αποθηκεύουν κύτταρα ομφάλιου λώρου με ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια. Όσο περισσότερα τέτοια μοσχεύματα θα υπάρχουν, τόσο θα αυξάνονται οι πιθανότητες ανεύρεσης συμβατών ή μερικώς συμβατών (με 1 ή 2 αντιγόνα ασυμβατότητα στο σύστημα HLA) μοσχευμάτων από βλαστικά κύτταρα ομφάλιου λώρου για ασθενείς διαφόρων εθνικών και φυλετικών προελεύσεων.

Θα συγκρατήσουμε λοιπόν ότι οι μεταμοσχεύσεις σε παιδιά με οξεία λευχαιμία, μπορούν να γίνονται με ψηλά ποσοστά επιτυχίας, χρησιμοποιώντας βλαστικά κύτταρα ομφάλιου λώρου τα οποία μπορεί να προέρχονται από μη συγγενή δότη και να είναι πλήρως συμβατά ή να έχουν μερική ασυμβατότητα σε ένα ή δύο αντιγόνα στο σύστημα HLA.