Τα  ΗΜΠ  είναι ανάμεσα στους περιβαλλοντικούς παράγοντες που έχουν μελετηθεί σε σχέση με τον παιδικό καρκίνο και λευχαιμία. Πριν περίπου 15 χρόνια οι πρώτες μελέτες που έγιναν έδειξαν μια συσχέτιση μεταξύ της έκθεσης σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία και πρόκλησης λευχαιμίας σε παιδιά.

Το θέμα αυτό απασχόλησε πολύ έντονα την επιστημονική και ιατρική κοινότητα όπως επίσης τους εμπλεκόμενους φορείς σε διεθνές και εθνικά επίπεδα. Η παρουσία παντού ΗΜΠ ψηλής έντασης ( π.χ. πυλώνες, υποσταθμοί ) και χαμηλής έντασης ( μέσα στις κατοικίες, ηλεκτρικές συσκευές ) είναι αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου τρόπου ζωής.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι εάν πράγματι αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας και με βάση τα διεθνώς αποδεδειγμένα επιστημονικά και επιδημιολογικά κριτήρια ότι υπάρχει αιτιολογική σχέση μεταξύ έκθεσης στα ΗΜΠ και λευχαιμίας, τότε θα χρειαστούν δραστικές αλλαγές στο σύγχρονο τρόπο ζωής.

Οι μελέτες που ακολούθησαν δεν μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν οτι ο συσχετισμός που είχε αρχικά παρατηρηθεί, αποτελούσε επαναλαμβανόμενο εύρημα και ιδιαίτερα δεν κατέστη δυνατόν να αποδειχθεί η αιτιολογική σχέση μεταξύ της έκθεσης σε ΗΜΠ και παιδικής λευχαιμίας.  

Η μελέτη αυτή προστίθεται στον ήδη σημαντικό αριθμό σοβαρών μελετών που δείχνουν ότι τα ΗΜΠ δεν αποτελούν κίνδυνο πρόκλησης καρκίνου.