Εισπνεόμενη ινσουλίνη για τους διαβητικούς.
Οι ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη τύπου 1 είναι συνήθως παιδιά και νεαρά άτομα και απαραίτητα χρειάζονται χορήγηση ινσουλίνης η οποία δίνεται με ενέσιμο τρόπο. Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 είναι συνήθως ενήλικες και μόνο σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν θεραπεία με ινσουλίνη.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχει ακόμα βρεθεί μη ενέσιμη μορφή ινσουλίνης η οποία να είναι τόσο αποτελεσματική όσο και η ενέσιμη μορφή.
Υπάρχουν σκευάσματα χορήγησης της ινσουλίνης μέσω σπρέϊ από την μύτη όπως επίσης υπάρχουν και ειδικές αντλίες που μπορούν να εμφυτευτούν στους ασθενείς. Οι μέθοδοι αυτές είναι είτε πολύ ακριβές είτε όχι τόσο αποτελεσματικές όσο η χορήγηση με τον κλασσικό ενέσιμο τρόπο.
Πρόσφατα έχουν δημοσιευτεί σε 2 έγκυρα ιατρικά περιοδικά μελέτες που ερεύνησαν την κλινική αποτελεσματικότητα ινσουλίνης που χορηγείται μέσω εισπνοής.
Συγκεκριμένα μία συσκευή εισπνοής φαρμάκου μετατρέπει την ινσουλίνη από σκόνη σε αιωρούμενα μικρά σωματίδια τα οποία εισπνέονται επιτρέποντας έτσι την απορρόφηση της ινσουλίνης μέσω των πνευμόνων και ακολούθως κυκλοφορία της στο αίμα.Σύμφωνα με τις 2 μελέτες ο τρόπος χορήγησης της ινσουλίνης με αυτό τον τρόπο είναι αποτελεσματικός και στις 2 μορφές διαβήτη.
Οι μελέτες δημοσιεύονται στο Lancet, 357, 331-335 (2001) και στο Annals of Internal Medecine 134, 203-207 (2001).
Υπάρχουν προβλήματα στη μεθοδολογία των μελετών αυτών που έχουν υποστεί κριτική. Επίσης φαίνεται ότι χειάζονται μεγαλύτερες ποσότητες ινσουλίνης στο εισπνεόμενο σκεύασμα για να επιτευχθούν ικανοποιητικά επιπεδα και να ελέγχεται η γλυκόζη στο αίμα.
Είναι σημαντικό να περιμένουμε και τα αποτελέσματα και άλλων μεγαλύτερων κλινικών θεραπευτικών δοκιμών που διεξάγονται τώρα για να μπορέσουμα να εξάξουμε καλύτερα συμπεράσματα.
Πρόκειται για τα πρώτα δεδομένα που προκύπτουν από κλινικές εφαρμογές εισπνεόμενης ινσουλίνης. Είναι σίγουρα ενθαρρυντικά και μας κάνουν να ελπίζουμε ότι η θεραπεία και γενικά η ζωή των διαβητικών μπορεί σύντομα θα γίνει ευκολότερη και καλύτερη.
-
-
Βλέπε σχετικά άρθρα:
-
-
Βλέπε σχετική βιβλιογραφία:
The Lancet, 357, 331-335 (2001)
Annals of Internal Medicine, 134, 203-207 (2001). -
-
-