Οι μολύνσεις των νυχιών των παιδιών από μύκητες παρουσιάζουν αύξηση. Όμως επειδή το πρόβλημα δεν είναι καλά γνωστό, σε πολλές περιπτώσεις η διάγνωση δεν γίνεται με αποτέλεσμα η πάθηση να αφήνεται να εξελίσσεται χωρίς θεραπεία.

Στην Ευρώπη οι μυκητιάσεις των νυχιών επηρεάζουν από 0 έως 2,6% του πληθυσμού (μέσος όρος 0,3%). Συνήθως τα συμπτώματα είναι ανεκτά από τους ασθενείς. Το γεγονός αυτό προκαλεί καθυστέρηση στη διάγνωση της νόσου.

Οι μυκητιάσεις των νυχιών είναι συχνότερες στους ενήλικες. Αποτελούν το 50% όλων των παθήσεων των νυχιών. Η συχνότητα τους αυξάνεται με την αύξηση της ηλικίας.

Οι ονυχομυκητιάσεις μπορούν όμως να παρουσιαστούν σε όλες τις ηλικίες. Στα παιδιά είναι σπανιότερες. Μια πιθανή εξήγηση του εν λόγω γεγονότος είναι ότι τα νύχια των παιδιών μεγαλώνουν πιο γρήγορα. Έτσι είναι δυνατόν μηχανικά να απομακρύνονται γρηγορότερα οι παθογόνοι παράγοντες.

Επειδή οι ονυχομυκητιάσεις είναι σπανιότερες στην παιδική ηλικία και λόγω του ότι στα αρχικά στάδια οι ασθενείς ανέχονται καλά τα συμπτώματα, η διάγνωση της πάθησης γίνεται δυσκολότερη για τους παιδίατρους. Σε μια πρόσφατη έρευνα στην Ισπανία, ο μέσος όρος χρονικής εξέλιξης της νόσου πριν από τη διάγνωση ήταν 21,6 μήνες.

Είναι σημαντικό τόσο οι γιατροί όσο και οι γονείς να γνωρίζουν ότι οι μυκητιάσεις των νυχιών μπορούν να προσβάλλουν τα παιδιά. Άτομα με μειωμένη άμυνα του οργανισμού για διάφορους λόγους, είναι πιο ευάλωτοι και προσβάλλονται πιο εύκολα από μυκητιάσεις. Η μείωση της άμυνας του οργανισμού μπορεί να προκληθεί από διάφορους ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες (ασθένειες, φάρμακα, υγρό και θερμό περιβάλλον).

Σε παιδιά που παρουσιάζουν μυκητίαση των ποδιών (δέρμα, δάκτυλα), οι παιδίατροι πρέπει να υποψιάζονται ότι μπορεί να προσβληθούν και τα νύχια. Σε μεγάλο ποσοστό παιδιών που παρουσιάζουν μυκητιάσεις των νυχιών των ποδιών, προηγείται μυκητίαση του δέρματος των ποδιών.

Τα νύχια που έχουν προβληθεί από μύκητες, παρουσιάζουν υπερκεράτωση, αλλαγή χρώματος, ανώμαλη επιφάνεια και είναι εύθραυστα. Πολύ συχνά προσβάλλονται τα νύχια του πρώτου και του τελευταίου δακτύλου των ποδιών. Στην εξέλιξη, εάν δεν δοθεί η κατάλληλη θεραπεία, το νύχι καταστρέφεται (ονυχόλυση) και μπορεί να προκληθεί ολική ονυχοδυστροφία.

Σε περιπτώσεις που υπάρχει υποψία για μυκητίαση νυχιών, είναι απαραίτητο να γίνεται αιτιολογική διερεύνηση για να τεκμηριωθεί η διάγνωση και να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία. Η αιτιολογική διερεύνηση της πάθησης μπορεί να γίνει με άμεση εξέταση με 40% KOH στα 400Χ, με καλλιέργεια σε ειδικό μέσο και με μακροσκοπική ή μικροσκοπική αξιολόγηση των αποικιών των παθογόνων παραγόντων.

Οι περισσότερες ονυχομυκητιάσεις (90%) οφείλονται σε δερματόφυτα. Το υπόλοιπο (10%) προκαλείται από μύκητες (ζυμομύκητες και νηματοειδείς μύκητες).

Στα φάρμακα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατα των μυκητιάσεων των νυχιών περιλαμβάνονται η ιτρακοναζόλη, η φλουκαοναζόλη, η τερβιναφίνη. Τοπικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν η αμορολφίνη 5% και η κυκλοπιροξολαμίνη 8%.