Το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών είναι συχνό πρόβλημα σε
παιδιά άνω των 8 ετών.
Υπολογίζεται ότι 2% των παιδιών και εφήβων
ηλικίας 8 έως 17 ετών επηρεάζονται από το σύνδρομο. Σημαντικό ποσοστό
παρουσιάζει μέτρια έως σοβαρή μορφή του συνδρόμου με προβλήματα του
ύπνου και αρνητική συμπεριφορά.
Νέα στοιχεία που προκύπτουν, δείχνουν
ότι η πάθηση είναι συχνότερη από το διαβήτη και την επιληψία στα παιδιά
και στους έφηβους.
Το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών είναι νευρολογική διαταραχή του ύπνου
που χαρακτηρίζεται από δυσάρεστες αισθήσεις στα πόδια που δημιουργούν
στον ασθενή μια ακατανίκητη ανάγκη να τα κινεί. Τα συμπτώματα
χειροτερεύουν τη νύχτα και όταν ο ασθενής ξεκουράζεται.
Το σύνδρομο είναι στενά συνδεδεμένο με τη διαταραχή των περιοδικών
κινήσεων των μελών. Στην κατάσταση αυτή τα πόδια του ασθενούς
παρουσιάζουν τινάγματα κατά τον ύπνο. Μερικοί άνθρωποι με τη διαταραχή
των περιοδικών κινήσεων των μελών, παρουσιάζουν και σύνδρομο των
ανήσυχων ποδιών ενώ άλλοι δεν έχουν τις τυπικές δυσάρεστες αισθήσεις που
το χαρακτηρίζουν.
Τα περισσότερα που γνωρίζουμε σήμερα για το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών,
προέρχονται από έρευνες στους ενήλικες. Για πρώτη φορά σε πληθυσμιακή
έρευνα, γιατροί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο
εξέτασαν τον αριθμό των περιστατικών που υπάρχουν σε παιδιά μελετώντας
λεπτομερή στοιχεία από 10.523 οικογένειες. Για τη διάγνωση
χρησιμοποίησαν ειδικά διαγνωστικά κριτήρια προσαρμοσμένα για τα
παιδιά.
Η ενδιαφέρουσα αυτή εργασία, επιβεβαίωσε το γεγονός ότι η πάθηση έχει
ισχυρή γενετική συνιστώσα δηλαδή κληρονομική προδιάθεση.
Βρέθηκε ότι
περισσότερα από 70% των παιδιών με σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, έχουν
τουλάχιστον ένα γονέα που παρουσιάζει το ίδιο πρόβλημα.
Σε 16% των
περιπτώσεων των επηρεαζόμενων παιδιών και οι δύο γονείς παρουσίαζαν το
σύνδρομο.
Επισημαίνεται ότι δύο πρόσφατες έρευνες ανακάλυψαν γονίδια που
σχετίζονται με το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών. Τα στοιχεία σχετικά με
τα παιδιά από την πληθυσμιακή εργασία, ισχυροποιούν τη θέση ότι υπάρχει κληρονομικός,
οικογενειακός χαρακτήρας της πάθησης.
|
Η ενημερότητα του κοινού για το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών,
αυξάνεται. Ωστόσο στα παιδιά παραμένει λιγότερο γνωστό.
Έτσι όταν τα
παιδιά παραπονιούνται λόγω των συμπτωμάτων, οι γιατροί και οι γονείς
θεωρούν ότι οφείλονται σε πόνους λόγω της ανάπτυξης τους. Επίσης
οι γονείς δεν γνωρίζουν ότι παθήσεις όπως το σύνδρομο ελλειμματικής
προσοχής με υπερκινητικότητα και η κατάθλιψη είναι συχνότερα σε παιδιά
που έχουν το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών.
Πολλοί ενήλικες με το σύνδρομο αναφέρουν ότι τα συμπτώματα τους
άρχισαν στην παιδική ηλικία. Οι γιατροί διαπίστωσαν από τις αρχές της
δεκαετίας του 90, ότι μερικά παιδιά που παρουσίαζαν διαταραχές του ύπνου
και της προσοχής στο σχολείο, είχαν συμπτώματα του συνδρόμου ανήσυχων
ποδιών.
Οι γονείς, οι γιατροί και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι
ενήμεροι για το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών στα παιδιά. Επηρεάζει
ποσοστό της τάξης του 2% των παιδιών και εφήβων και μπορεί σε σημαντικό
ποσοστό τους, να είναι αιτία προβλημάτων του ύπνου, κούρασης, μειωμένης
απόδοσης και διαταραχών της συμπεριφοράς.