Το σύνδρομο της χρόνιας κούρασης είναι μια πολύπλοκη διαταραχή που προκαλεί ακραίες καταστάσεις κούρασης.

Το πρόβλημα επιδεινώνεται με τη σωματική ή την πνευματική δραστηριότητα και δεν βελτιώνεται από την ξεκούραση. Η εξαντλητική κούραση διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και περιορίζει τη δυνατότητα του ασθενούς να κάνει τις καθημερινές συνήθεις δραστηριότητές του.

Η διάγνωση του συνδρόμου χρόνιας κούρασης είναι δύσκολη. Για να τεθεί η διάγνωση, χρειάζεται να υπάρχουν εξαντλητική κούραση για 6 μήνες ή περισσότερο και άλλες διαταραχές, όπως προβλήματα μνήμης, πονοκέφαλοι, μυϊκοί πόνοι, δυσκολίες ύπνου, πόνοι σε πολλές αρθρώσεις, πονόλαιμος και ευαισθησία στους λεμφαδένες.

Κανείς δεν γνωρίζει την αιτία που προκαλεί το σύνδρομο. Είναι συχνότερο σε γυναίκες από 40 έως 60 ετών. Ωστόσο, οποιοσδήποτε μπορεί να το πάθει.

Γι' αυτό, ο στόχος της αντιμετώπισης είναι η ανακούφιση και η απάμβλυνση των συμπτωμάτων της νόσου. Για την αντιμετώπιση του πόνου, των διαταραχών του ύπνου, της κατάθλιψης και άλλων προβλημάτων, είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται φάρμακα, μετά από συμβουλή γιατρού.

Το σύνδρομο χρόνιας κούρασης, καθιστά ακόμη και τις πιο απλές δραστηριότητες, όπως το ντους ή το ντύσιμο, πολύ εξαντλητικές για τον ασθενή.

Τι μπορεί ο ασθενής να κάνει για να αντιμετωπίζει τη δύσκολη αυτή κατάσταση;

1. Να διατηρεί ένα ημερολόγιο, στο οποίο να καταγράφει τις δραστηριότητες που κάνει και πότε χειροτερεύουν τα συμπτώματα του
    
2. Να αποφεύγει να κάνει πράγματα που επιδεινώνουν την κούραση και τα άλλα συμπτώματα του συνδρόμου
    
3. Να συμβουλεύεται ένα εργασιοθεραπευτή, που θα τον καθοδηγεί για το πώς να κάνει τις δραστηριότητες του, με τρόπους τέτοιους, που να διατηρούν την ενέργειά του
    
4. Να συγκρίνει το πόση ενέργεια ένιωθε ότι είχε κατά τη διάρκεια της ημέρας με το πόση ενέργεια έχει πραγματικά καταναλώσει. Αυτό μπορεί να το βοηθήσει, με την πάροδο του χρόνου, να κερδίζει σταδιακά περισσότερη ενέργεια
    
5. Να μη σπρώχνει τον εαυτό του πολύ σκληρά σωματικά, πνευματικά και συναισθηματικά
    
6. Να αποφεύγει το στρες όσο περισσότερο μπορεί. Να μάθει να διαχειρίζεται καλά το στρες που δεν μπορεί να αποφεύγει
    
7. Να επιδιώκει να ξεκουράζεται αρκετά και να κοιμάται ικανοποιητικά
    
8. Να παίρνει τα φάρμακα, που του έχει συστήσει ο γιατρός του και να συμμορφώνεται με τις οδηγίες του
    
9. Προτού αρχίσει να κάνει εναλλακτικές θεραπείες, όπως γιόγκα, βελονισμό ή μασάζ, να συμβουλεύεται πρώτα το γιατρό του.