Οι αρθρίτιδες είναι παθήσεις που μπορούν να προσβάλουν οποιαδήποτε άρθρωση του οργανισμού. Λόγω του ότι υπάρχουν πολλές αρθρώσεις μέσα στο χέρι, οι πιθανότητες για αρθρίτιδα του χεριού είναι πολλές.
Οι αρθρίτιδες του χεριού είναι συνήθως αρκετά οδυνηρές. Λόγω της μεγάλης σημασίας που έχουν τα χέρια στις καθημερινές μας δραστηριότητες, προκαλούν πολλά λειτουργικά προβλήματα.
Το κάθε χέρι αποτελείται από 27 οστά. Σε αυτά προστίθενται και 2 οστά του αντιβραχίου τα οποία σχηματίζουν μαζί με τα οστά του χεριού την άρθρωση του καρπού.
Κάθε φορά που δύο ή περισσότερα οστά βρίσκονται σε συνέχεια, σχηματίζεται μια άρθρωση. Μέσα στο χέρι υπάρχουν πολλές αρθρώσεις που συμβάλλουν στις εξαιρετικές λειτουργικές ικανότητες του χεριού.
Οι οστεοαρθρίτιδες του χεριού και η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι οι συχνότερες παθήσεις των αρθρώσεων που προσβάλλουν τα χέρια.
Η οστεοαρθρίτιδα των χεριών είναι μια εκφυλιστική πάθηση των αρθρώσεων που οφείλεται στη σταδιακή και προοδευτική φθορά του χόνδρου που καλύπτει τα οστά μέσα στην άρθρωση. Η φθορά αυτή προκαλείται είτε λόγω της χρήσης των αρθρώσεων είτε λόγω κάποιου τραυματισμού.
Στα χέρια η οστεοαρθρίτιδα εκδηλώνεται συχνότερα στις ακόλουθες 3 αρθρώσεις:
- Στη βάση του αντίχειρα, στην άρθρωση του με τον καρπό
- Στα δάχτυλα, στην άρθρωση μεταξύ 2 φαλαγγών, κυρίως εκείνη που είναι πιο κοντά στο μετακάρπιο
- Στην άκρη των δακτύλων, στην άρθρωση μεταξύ των 2 τελευταίων φαλαγγών.
Ποια είναι τα σημεία και συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας των χεριών;
Η μείωση της κίνησης των αρθρώσεων του χεριού, η δυσκαμψία, το πρήξιμο και ο πόνος είναι σημεία που παρατηρούνται τόσο στις οστεοαρθρίτιδες όσο και στη ρευματοειδή αρθρίτιδα των χεριών.
Στην οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσονται οστικά εξογκώματα στις αρθρώσεις μεταξύ των φαλαγγών των δακτύλων. Οι αρθρώσεις μεγεθύνονται και τα δάκτυλα παρουσιάζουν κύρτωση.
Η εξέταση από το γιατρό περιλαμβάνει την αναγνώριση της πάθησης στα χέρια. Πρέπει όμως επιπρόσθετα να εξετασθεί μέσα στα πλαίσια μια γενικής εξέτασης η ύπαρξη ή όχι και άλλων αρθρίτιδων αλλού στο σώμα.
Οι ακτινογραφίες μπορούν να δείξουν αλλοιώσεις χαρακτηριστικές των αρθρώσεων. Τέτοιες αλλοιώσεις είναι:
- Μείωση του διαστήματος που υπάρχει μέσα στην άρθρωση μεταξύ των οστών που τη σχηματίζουν
- Οστικές κύστες
- Οστικά εξογκώματα ή οστεόφυτα
- Ζώνες σκλήρυνσης σε περιοχές των οστών της άρθρωσης.
Η θεραπεία έχει στόχο την ανακούφιση από τον πόνο και την αποκατάσταση της κανονικής λειτουργίας των χεριών.
Η απόφαση για το είδος και τη διάρκεια των θεραπευτικών μέτρων που θα εφαρμοστούν εξαρτώνται από την τελική διάγνωση στην οποία θα καταλήξει ο γιατρός.
Η διαγνωστική διαδικασία θα τεκμηριώσει το γεγονός ότι πρόκειται για οστεοαρθρίτιδα και όχι για μια άλλη μορφή αρθρίτιδας όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα για την οποία η θεραπεία περιέχει διαφορετικές πτυχές.
Τα φάρμακα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν περιλαμβάνουν τα αναλγητικά για την καταπολέμηση του πόνου και τα αντιφλεγμονώδη.
Ανάλογα με τις περιπτώσεις και με την κατάσταση του ασθενούς μπορούν να χρησιμοποιηθούν φάρμακα όπως η παρακεταμόλη, η ασπιρίνη, τα στεροειδή με τοπικές ενέσεις και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Στις περιπτώσεις που η αρθρίτιδα των χεριών είναι εκδήλωση μιας άλλης γενικευμένης ασθένειας, όπως για παράδειγμα ο ερηθυματώδης λύκος, τότε η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει φάρμακα, που χρειάζονται για τη θεραπεία της εν λόγω νόσου (ανσοσκατασταλτικά, ειδικά μονοκλονικά αντισώματα).
Οι ασθενείς δεν πρέπει να παίρνουν ανεξέλεγκτα φάρμακα μόνοι τους χωρίς ιατρική παρακολούθηση.
Η φυσιοθεραπεία και η εργοθεραπεία, μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας των χεριών και στη μείωση του πόνου.
Κάποτε μπορεί να επιβάλλεται μια περίοδος ακινησίας και ξεκούρασης των χεριών. Η χρήση νάρθηκα για τα δάκτυλα ή για τον καρπό μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε για τη νύκτα είτε για ορισμένες δραστηριότητες.
Εάν όλες οι άλλες θεραπείες αποτύχουν, υπάρχουν διάφορες χειρουργικές θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν.
Σε επιλεγμένες δύσκολες περιπτώσεις μπορούν να αφαιρεθούν κύστες, οστεόφυτα ή οστικά εξογκώματα.
Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να γίνει η συνένωση 2 οστών για ν' αποφευχθούν οι παραμορφώσεις και οι κυρτώσεις που επηρεάζουν τη λειτουργικότητα της άρθρωσης. Επίσης υπάρχει και η επιλογή της αντικατάστασης της άρθρωσης όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο.
